«Έχει το δικαίωμα να ελπίζει κανείς ότι,

ανάμεσα από τα φοβερά κυκλοτρόνια

και τους ηλεκτρονικούς εγκεφάλους,

μια μέρα, όπως ανάμεσα από δυο μαλτεζόπετρες,

θα ξεφυτρώσει πάλι, σαν καταπόρφυρη παπαρούνα,

η ΠΟΙΗΣΗ»

Οδυσσέας Ελύτης

Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου 2011

"Εν πορεία προς την Σινώπην" Κ.Π.Καβάφης (1928)

Ο Μιθριδάτης, ένδοξος και κραταιός,
μεγάλων πόλεων ο κύριος,
κάτοχος ισχυρών στρατών και στόλων,
πηγαίνοντας προς την Σινώπην πέρασε από δρόμον
εξοχικόν, πολύ απόκεντρον
όπου ένας μάντις είχε κατοικίαν.

Έστειλεν αξιωματικό του ο Μιθριδάτης
τον μάντι να ρωτήσει πόσα θ’ αποκτήσει ακόμη
στο μέλλον αγαθά, πόσες δυνάμεις άλλες.

Έστειλεν αξιωματικό του, και μετά
προς την Σινώπην την πορεία του ξακολούθησε.

Ο μάντις αποσύρθηκε σ’ ένα δωμάτιο μυστικό.
Μετά περίπου μισήν ώρα βγήκε
περίφροντις, κ’ είπε στον αξιωματικό,
«Ικανοποιητικώς δεν μπόρεσα να διευκρινίσω.
Κατάλληλη δεν είν’ η μέρα σήμερα.
Κάτι σκιώδη πράγματα είδα. Δεν κατάλαβα καλά. —
Μα ν’ αρκεσθεί, φρονώ, με τόσα που έχει ο βασιλεύς.
Τα περισσότερα εις κινδύνους θα τον φέρουν.
Θυμήσου να τον πεις αυτό, αξιωματικέ:
με τόσα που έχει, προς θεού, ν’ αρκείται!
Η τύχη ξαφνικές έχει μεταβολές.
Να πεις στον βασιλέα Μιθριδάτη:
λίαν σπανίως βρίσκεται ο εταίρος του προγόνου του
ο ευγενής, που εγκαίρως με την λόγχην γράφει
στο χώμα επάνω το σωτήριον Φεύγε Μιθριδάτα.»

H KYΠPOΣ TOY ΣEΦEPH, TO EΛΛAΔIKO BΛEMMA KAI H KABAΦIKH ANYΠOTAΞIA του Μ. Κωνσταντίνου

Η ποιητική της εθνοκατασκευής (nation building) ταυτίστηκε με την μοίρα του έθνους-κράτους έτσι που σήμερα η κρίση του τελευταίου να σημαίνει ουσιαστικά και την ολοκλήρωση του κύκλου της εθνικής ποιητικής και των μανδαρίνων διανοουμένων. Αντίθετα, η νεομοντέρνα προβληματική της πολιτειακής ομοσπονδίωσης κραματικών ταυτοτήτων και υπο-πολιτισμικών πυλώνων, βρίσκει στην καβαφική ποιητική τού «εν μέρει…» την προδρομική της δικαίωση.
http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:rZL037Tr6xYJ:www.theseis.com/index.php%3Foption%3Dcom_content%26task%3Dview%26id%3D826%26Itemid%3D29+%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CF%80%CE%B1%CE%BB%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1+%CF%80%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%BC%CE%AC+%CE%BA%CE%B1%CE%B2%CE%AC%CF%86%CE%B7&cd=25&hl=el&ct=clnk&gl=gr&source=www.google.gr

Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου 2011

ΣΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΚΡΙΤΙΚΟΣ ΜΟΥ

poeticsearch: ΣΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΚΡΙΤΙΚΟΣ ΜΟΥ: "Ό, τι κι αν κάμεις, όπου να δράμεις, απ’ όποιο γένος, δικός μου ή ξένος, του κάκου! Εμπρός σου πάντα θα μ’ έχεις, πίσω μου τρέχεις. Τ..."

"ΔΑΡΕΙΟΣ" Κ.Π.ΚΑΒΑΦΗ

Κι εκεί που νόμιζα ότι είμαι η μόνη που βλέπω πίσω από τα προσωπεία του Καβάφη τον Παλαμά,ανακαλύπτω με ανείπωτη χαρά στο διαδίκτυο την περιοδική έκδοση των εκδόσεων ΖΗΤΗ "Εκπαιδευτικοί Προβληματισμοί".Στο 9ο τεύχος τους τον Οκτώβριο του 2001 βρήκα την ερμηνευτική πρόταση του φιλολόγου Τάσου Τσέκου για τον "Δαρείο"του Καβάφη, όπου με πλήρη βιβλιογραφική στήριξη και ακλόνητα επιχειρήματα θέτει υπό αμφισβήτηση ότι ο Δαρείος αποτελεί προσωπείο του ίδιου του Καβάφη και αποδεικνύει ότι ο Παλαμάς κρύβεται πίσω τον Δαρείο. Δείτε αναλυτικά εδώ: http://www.ziti.gr/docs/ekp_pro_09.pdf